Diru al mi kial.

Infano disŝirita per obusaj splitoj

Provas vidi tra sango kaj larmoj

La vizaĝon de tiuj, kiuj aŭdacis kaj povis

Uzi siajn armilojn kontraŭ senkulpaj viktimoj.

                 Li estas  ĉirkaŭita per hordo de agresemaj plenkreskuloj

                 Sen humaneco, plenaj je venĝemo

                 La mano ĉe la pafkliko, kun senesprima vizaĝo

                 Ekzekuciante senkulpulojn je ĉia malakordo.

Ili atendas, ke li mortu; ili ploras kaj entombigas lin

Rigardas unu al la alia kaj serĉas alian malakordon

Nesentemaj al la gepatraj doloroj

Kaj foriras dissemi malfeliĉon kaj morton.

                          La infano, la sango ankoraŭ varma, en sia tombo

                          Ankoraŭ demandas sin kaj volas kompreni

                          Kial nek sia olivarba branĉeto, nek sia kolombo,

                          Nek Dio, nek diabloj ne ĉeestis por lin defendi.

Ayad  lemhouer.     -   Montaigu tradukis.