La esperantistoj - kaj eĉ tiuj, kiuj estas nur partoprenantoj je la ideo - vidas en E-o mirindan efektivigon. Ĉiuj aliaj tiom multnombraj eĉ ne levas la demandojn : kien tio finatingos aŭ kiel statas tio ? Oni povas veti je multe, ke la plejparto aplombe asertos: "tiu umo jam de longe fiaskis". Nur kelkaj pli favoruloj aŭ cerbumuloj diros: " Ho, ĉu ? Temas pri tiu UTOPIO....

Tiu ĉi vorto naskiĝis en la cerbo de Thomas More, la mondfama angla pensulo kaj ŝtatisto. Dum la somero 1515, More priskribas la Respublikon de UTOPIO, la sola loko sur kiu stariĝis repacigo inter komuna kaj privata intereso. Dumvoje la aŭtoro finpretigas reveman formulon: " Malgraŭ tio, ke neniu homo en Utopio posedas ion, tamen ĉiuj estas riĉaj".

La aŭtoro plezuriĝas je la eltrovo de institucioj, lingvo, kutimoj. Pri la lingvo, More rakontas, "ke la lingvo en Utopio ne havas difektaĵojn rilate la vortotrezoron, sed estas riĉa kaj agrabla je la aŭdo. Nenie en la mondo oni trovas lingvon, kiu pli fidele esprimas tion, kion la komprenpovo konceptis."

Pri tiu lasta aserto, certas, ke Lanti la sennaciista fondinto samopiniis koncerne E-on. Leginte preskaŭ ĉiujn verkojn de Lanti, mi almenaŭ povas diri: Dank'al E-o li poluris lapidaran stilon kiu trudas admiron.