ESPERANTO **
Ecrivains **
**
**
**
**
PortBail
LE COIN CHRETIEN
Musiques
|
ESPERANTO - Bases fondamentales
LA FUNDAMENTO
NETUŜEBLECO : Esperanto estas difinita per fundamenta verko, la “ Fundamento” de Dro Zamenhof. La Fundamento entenas : - la gramatikon de Esperanto en dek ses reguloj. - Ekzercaro - La vortotrezoron de la unuaj radikoj de la lingvo La fundamento estas netuŝebla. Neniu ne rajtas fari al ĝi la plian malgrandan ŝanĝon. La pli granda obstaklo je la penso de artefarita lingvo estis la timo de vidi la unuan projekton elektita anstataùita per alia,aù ĝia unueco fuŝita per inklinaj reformantoj kreante malsamajn dialektojn. Fiksante la regulojn de la evoluado de la lingvo, la Fundamento forigis tiujn danĝerojn. Bazita sur la Fundamento, Esperanto realigas la modelon , bone difinita de la internacia lingvo kaj la nepran unuecon al sia disvolviĝo. Aliloke, la lingvo akiris per la uzateco, la stabilecon kaj koherecon kiuj permesas al si de kontraùstari al ĉiuj la provadoj de divido. Esperanto ne plu estas projekto. Forta de siaj longaj jaraj da sperto, de siaj multaj internaciaj kongresoj, de la homa aktiveco, forta de la simpatioj ke ĝi akiris al si en ĉiuj medioj, kaj la vigleco de sia nuna disvolviĝo, ĝi devas esti estimata kiel vivanta lingvo kaj lernita kiel tia. Aliaj internaciaj lingvoj estis proponitaj.Pri ili oni kalkulis proksime sep cent kies tri aù kvar ankoraù enhavas kelkajn adeptojn. Tamen nenia el ili ne povis akiri kompareblan aùskultatento al tiu de Esperanto, nenia ne povis prezenti tiom gravan literaturon, eĉ de for, kiel unu literaturo en Esperanto ĉiam plu riĉa ;nenia ne sukcesis fariĝi vivanta lingvo. Nur, Esperanto vivas, kaj disvolviĝas. La unueco ĉefa konditiĉio, estis realigita per la Fundamento, kiu konstituas la moralan aùtoritaton gvidante la évaluadon de la lingvo. EVOLUCIO : Ni diris tion : La Fundamento estas netuŝebla. Estas dokmento kiu suferas nenian ŝanĝon. Sed fore de stonigi la lingvon en sia propra evoluado, ĝi tute male gvidas ĝin kaj garantias pri ĝi la evolucion. Zamenhof volis esti nur inicanto kaj ne kreinto. Li faris nur kombini belsonan sistemon kun elementoj prenitaj en la naciaj lingvoj. Sed li dotis tiun sistemon de vivo, donante al ĝi povon nature evolui kiel la aliaj naciaj lingvoj. Esperanto evoluas ek de la Fundamento laù la vivo de lavortoj, la praktiko de la lingvo.Ne estas pli bona gvido ol la praktikto. La unuaj eperantistoj uzis nur la malvastan vortotrezoron de la Fundamento ( proksimume 2100 radikoj). Sed, devigataj, por siajn pensadojn,esplori la strukturon de la lingvo ĉiujn eblajn formojn, ili garantiis lian literan bazon. Ili demontris ke nenia lingvo ne enhavis la saman kvanton da esprimo-eblecoj ol Esperanto. De post , pluraj « suplementoj al la fundamento » estis oficialigitaj. La vortotrezoro de Esperanto tre ege riĉiĝas per de novaj radikoj ( neologismoj ) registrigitaj post kiam ili montris siajn kapablecojn. Male, la evoluado de la lingvo faras kelkajn raraj malnovajn formojn ( arkaismoj )ne plu validas. Tiamaniere efektiĝas la dezirita perfektigon. Esperanto el tiras sian fortecon kaj sian vivon de la internacia popolo kiu parolas ĝin. La scientifika kaj teknika lingvo disvolviĝis per certaj bazoj de la komuna lingvo. Tiemaniere, en ĉiuj fakoj, Esperanto riĉiĝis sen perdi nenion el sia fleksebleco. Tiel ĝi restas atingebla por la laboristoj, al kiuj ĝia aùtoro nepre destinis ĝin. Uzante ĝin al la mondskalo, ili akeros ,iom post iom, la eblecon senti, pensi kaj agi , liberigita de la tuta nacia influo. -=-=-=-=-=-=-=-= Date de création : 06/12/2004 : 04:00 Réactions à cet article
| Calendrier
Webmaster - Infos
Connexion
2 membres
Les derniers inscrits
- KylianFr - JEANPaul
Connectés : 5 Visites
visiteurs visiteurs en ligne Qui visite
En ligne Canada : 3 United States : 2 Visiteurs/pays cette année
Vous venez de : |